“Ο Συντονισμός πρέπει να πάρει στην πλάτη του την οργάνωση της Πρωτομαγιάς, είτε είμαστε σε μεγαλύτερους είτε σε μικρότερους χώρους” τόνισε ο Γιάννης Αγγελόπουλος. “Είναι ευκαιρία να συγκροτηθεί ο κόσμος της βάσης και να συναντηθούν όλες οι αντιστάσεις. Θέλουμε να δείξουμε τη δύναμη του εργατικού κινήματος εκείνη την ημέρα κι όχι απλά μια εθιμοτυπική ιστορία. Γι' αυτό από αύριο κιόλας με προκήρυξη κι αφίσα θα πρέπει να το δουλέψουμε σε όλους τους χώρους δουλειάς” συνέχισε.

Η φετινή πρωτομαγιά δεν είναι ούτε εθιμοτυπική, ούτε προεκλογική φιέστα. Είναι η συνέχεια όλων των αγώνων που δώσαμε. Φέρνει μαζί της τις μάχες που δίνουν οι εργαζόμενοι της Cosco, για συλλογικές συμβάσεις ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία. Την μάχη των εργολαβικών της ΔΕΣΦΑ και των ΕΛΠΕ για συμβάσεις και μονιμοποίηση. Τον αγώνα  των αναπληρωτών εκπαιδευτικών για μόνιμους μαζικούς διορισμούς στα σχολεία. Τις μάχες στα νοσοκομεία για να μην απολυθεί κανένας συμβασιούχος. Τις μάχες σε δεκάδες μικρούς και μεγάλους χώρους από τους ντελιβεράδες, μέχρι τους τραπεζοϋπάλληλους και τους εργαζόμενους του ΟΤΕ. Είναι η συνέχεια της απεργιακής 8 Μάρτη.

Αλλά ταυτόχρονα, θα είναι και ένα σημαντικό βήμα για τους αγώνες που ακολουθούν. Γιατί το εργατικό κίνημα μέσα στην προεκλογική περίοδο δεν υποστέλλει τις σημαίες της σύγκρουσης. Τα νοσοκομεία προχωράνε σε πανελλαδική απεργία στις 16 Μάη. Ενάντια στις απολύσεις των συμβασιούχων διεκδικούν μονιμοποίηση όλων και μαζικές προσλήψεις στην Υγεία. Οι συνταξιούχοι της Εθνικής προχωράνε σε πανελλαδική κινητοποίηση στις 9 Μάη. 

Από κάθε εργατικό χώρο έρχεται το μήνυμα ότι  οι εργαζόμενοι δεν αποδέχονται την συνέχιση των μνημονιακών περιορισμών που υλοποιεί η κυβέρνηση. Δεν αποδέχονται τις πολιτικές των «υπερπλεονασμάτων» διεκδικώντας ανατροπή της λιτότητας και της μνημονιακής λεηλασίας. Παλεύουμε για να σπάσουμε την  «κανονικότητα» που διακηρύσσει η κυβέρνηση την κανονικότητα δηλαδή της φτωχοποίησης. Γιατί αυτή η πολιτική αφήνει τα περιθώρια στα αφεντικά και στη Νέα Δημοκρατία να φιλοδοξούν ότι θα συνεχίσουν και θα κλιμακώσουν την επίθεση από εκεί που την έφτασε η διαχείριση του Τσίπρα.

Την Πρωτομαγιά απεργούμε και διαδηλώνουμε άντρες και γυναίκες για να βάλουμε φρένο στις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών. Για να  σταματήσουμε την ανισότητα μέσα στους χώρους δουλειάς, την κατάρρευση των νοσοκομείων, τη διάλυση των γηροκομείων, των βρεφονηπιακών σταθμών, της Παιδείας, που έχουν σημάνει περισσότερα βάρη στις πλάτες των γυναικών.  

Την Πρωτομαγιά απεργούμε και διαδηλώνουμε για να μην αφήσουμε τα περιθώρια στην ακροδεξιά που καραδοκεί να σηκώσει κεφάλι στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη. Παλεύουμε ενάντια στις ρατσιστικές πολιτικές της ΕΕ-φρούριο που ευθύνονται για χιλιάδες θανάτους και πνιγμούς προσφύγων. Παλεύουμε μαζί με τα ταξικά μας αδέρφια τους πρόσφυγες για ανοιχτά σύνορα, ενάντια στην ισλαμοφοβία. Παλεύουμε για να ολοκληρωθεί η δίκη της Χρυσής Αυγής και να μπουν φυλακή ισόβια οι δολοφόνοι νεοναζί. Να μην περάσει η σκανδαλώδης αλλαγή του Ποινικού Κώδικα που μειώνει τις ποινές για τους ηγέτες εγκληματικής οργάνωσης. 

Απέναντι στα ψέματα της κυβέρνησης ότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος, οι εργαζόμενοι να προβάλουμε το δικό μας δρόμο, τη διαγραφή του χρέους. Να πάψουμε να αποπληρώνουμε δις ευρώ κάθε χρόνο για να γεμίζουν τα σεντούκια των τραπεζιτών ντόπιων και Ευρωπαίων. Να συγκρουστούμε με το Ευρώ και την Ε.Ε. Να πάρουμε από τους εργοδότες τα εκατομμύρια που χρωστάνε και δεν έχουν αποδώσει στα ασφαλιστικά ταμεία. Να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες και οι μεγάλες επιχειρήσεις κάτω από τον έλεγχο των εργαζόμενων. 

Γιατί τη δικιά του περίοδο ως υπουργού Προ.Πο θυμίζει η ατζέντα που έχει επιστρέψει το τελευταίο διάστημα. Με τις επιχειρήσεις σκούπα, τις εκκενώσεις καταλήψεων στέγης προσφύγων, το πέταγμα των προσωπικών αντικειμένων τους στο δρόμο ή ακόμα και στα σκουπίδια, το ξεσπίτωμα ολόκληρων οικογενειών, μανάδων και μικρών παιδιών, οδηγώντας τους ακόμα και σε σκηνές στο Σύνταγμα. Όλη την περασμένη βδομάδα πάνοπλοι μπάτσοι μπούκαραν σε σπίτια προσφύγων στα Εξάρχεια στοχεύοντας θύματα πολέμου και το βράδυ τα δελτία ειδήσεων εξασφάλιζαν “αποκλειστικές εικόνες από τα σπίτια του τρόμου”, που συνήθως έδειχναν κρεβάτια με κουβέρτες και κανά αρκουδάκι κάποιου προσφυγόπουλου. Μια καμπάνια που έρχεται να προστεθεί στην απόφαση για ξεσπίτωμα των προσφύγων που φιλοξενούνται σε σπίτια και για την οποία απήργησαν οι εργαζόμενοι στις ΜΚΟ την περασμένη βδομάδα, αλλά και σε όλη τη ρατσιστική πολιτική των κλειστών συνόρων, των στρατοπέδων συγκέντρωσης, των απελάσεων.

Η απεργιακή διαδήλωση της Πρωτομαγιάς θα δώσει οργανωμένη εργατική απάντηση και σε αυτή την αναζωπύρωση της ρατσιστικής πολιτικής. Η ΚΕΕΡΦΑ καλεί στην απεργιακή διαδήλωση της Πρωτομαγιάς, στις 10:30πμ στο Υπ. Εργασίας της Σταδίου και ήδη έχει ξεκινήσει εξορμήσεις σε στρατόπεδα προσφύγων.

“Παλεύουμε ενάντια στις ρατσιστικές πολιτικές της ΕΕ-φρούριο που ευθύνονται για χιλιάδες θανάτους και πνιγμούς προσφύγων” υπογραμμίζει σε προκήρυξή της. “Τα κλειστά σύνορα κι οι συμφωνίες της ΕΕ με την Τουρκία τους αφήνουν έρμαιο των διακινητών. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιμένει σε αυτή την πολιτική. Συνεχίζει τον ρατσιστικό αποκλεισμό των προσφύγων σε στρατόπεδα γκέτο ενώ έχει ξεκινήσει τις εξώσεις οικογενειών προσφύγων που έχουν πάρει άσυλο χωρίς να μεριμνήσει για τα στοιχειώδη για να ζήσουν τις οικογένειες τους. Συμμετέχει στο αντιδραστικό παιχνίδι «νόμου και τάξης» στα Εξάρχεια και μπουκάρουν στην πολυκατοικία στη Μπουμπουλίνας όπου διαμένουν μετανάστες και πρόσφυγες με τα παιδιά τους. 

Αν ψάχνουν για εγκληματικές ενέργειες, να ψάξουν στα γραφεία-ορμητήρια της Χρυσής Αυγής. Να ανοίξουν οι πόλεις για τους πρόσφυγες, να δοθεί άσυλο και στέγη, με ελεύθερη πρόσβαση στη δημόσια Υγεία και Παιδεία. 

Να νομιμοποιηθούν όλοι οι μετανάστες, να σταματήσουν τα ρατσιστικά εγκλήματα φασιστών, αφεντικών και αστυνομίας. Η δολοφονία του Εμπουκά, του Νιγηριανού εργάτη που βγήκε νεκρός από το Α.Τ. Ομόνοιας είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Αποτελούν ένα μεγάλο κομμάτι της εργατικής τάξης και τους θέλουν τσακισμένους για να μην αντιδρούν. Νικηφόρες απεργίες και αγώνες μεταναστών εργατών έγιναν παράδειγμα για όλη την εργατική τάξη. 52 χρόνια από τη Χούντα δεν ξεχνάμε τις απεργίες που έδιναν από τότε Πακιστανοί μαζί με ντόπιους εργάτες σε εργοστάσια όπως η Νάσιοναλ Καν κόντρα στο καθεστώς της δικτατορίας. 

Η απεργία της Πρωτομαγιάς είναι συνέχεια των αγώνων που δώσαμε όλο αυτό το διάστημα ενάντια στα μνημόνια, την καταπίεση, τη λιτότητα, τις απολύσεις. 

Οι καθαρίστριες του Αγ.Σάββα μαζί με το σωματείο μας έχουμε δώσει μεγάλη μάχη ενάντια στις απολύσεις μας. Μάλιστα είχαμε πάρει υπόσχεση από το Υπουργείο ότι δεν θα προχωρήσει η διαδικασία που μας διώχνει. Αλλά ο Πολάκης μας πούλησε. Αντί για παράταση είδαμε την ανάρτηση της προκήρυξης του ΑΣΕΠ που ουσιαστικά μας απολύει και μάλιστα στην τελευταία συνάντηση άνθρωπος του Υπουργείου μας είπε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα “λόγω μνημονίων” κι ότι “δεν μας αφήνει η τρόικα”. Παρότι από πέρυσι λένε ότι τα μνημόνια έχουν τελειώσει. 

Εμείς έχουμε πρόσφατη την εμπειρία των απεργιακών μας κινητοποιήσεων με αίτημα να μην απολυθεί καμιά μας. Η Πρωτομαγιά είναι συνέχεια αυτών των κινητοποιήσεων. Δεν είναι μέρα αργίας αλλά απεργίας. Και γι' αυτό θα πρέπει να είμαστε όλες και όλοι στο δρόμο για να πάρουμε πίσω όσα μας έκλεψαν. Είναι ένας σταθμός εν' όψει της πανυγειονομικής απεργίας στις 16 Μάη, αλλά κι εν όψει των εκλογών. Είναι μια ευκαιρία για την εργατική τάξη να δείξει τα δόντια της.

Η Πρωτομαγιά είναι μια ευκαιρία για να διαδηλώσουμε όλοι οι χώροι του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και να συναντηθούν όλοι οι κλάδοι που είχαν βρεθεί στο δρόμο την προηγούμενη περίοδο.

Το σωματείο μας έκανε σύσκεψη το απόγευμα της Τρίτης 23/4 κι αποφάσισε τη συμμετοχή του στην απεργία. Ως παράταξη θα κάνουμε την προσπάθεια να έχουμε όσο πιο μαζική παρουσία στη συγκέντρωση του Συντονισμού και κατόπιν των συνδικάτων, για να επικοινωνήσουμε με εργαζόμενους από χώρους του κλάδου όπως από το Ντυνάν, το Ιατρικό Αθηνών, το Ωνάσειο που βρέθηκαν σε κινητοποιήσεις το τελευταίο διάστημα. Ακόμα δεν έχουν ικανοποιηθεί τα αιτήματα του κλάδου μας και συνεχίζουμε να διεκδικούμε υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις και διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας. Την περασμένη βδομάδα, στις 17/4, η ομοσπονδία μας (ΟΣΝΙΕ) είχε ανακοινώσει συνάντηση με τους κλινικάρχες, αλλά παρότι έβαζε ένα αναβαθμισμένο πλαίσιο διεκδίκησης, δεν έβαζε κι αντίστοιχο πρόγραμμα κινητοποιήσεων για να το επιβάλει. Εμείς προτείναμε απεργία για τη συγκεκριμένη μέρα στο Δ.Σ του κλαδικού σωματείου αλλά αρνήθηκε. Αποτέλεσμα ήταν ότι οι κλινικάρχες στη συνάντηση απλά τους είπαν ότι “δεν είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε και θα τα πούμε σε κανα μήνα”. Χωρίς απεργιακές κινητοποιήσεις δίνεται η πρωτοβουλία των κινήσεων στους εργοδότες. Και σε γενικότερο επίπεδο, η κρίση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας έχει σαν αποτέλεσμα το να μην βγαίνουν αγωνιστικές κινητοποιήσεις, ζημιώνοντας συνολικά το εργατικό κίνημα και τις διεκδικήσεις του. Από την κρίση αυτή χαρούμενοι βγαίνουν οι εργοδότες. 

Πρωτομαγιά. Η μοναδική απεργία που γίνεται την ίδια μέρα σε όλο  τον κόσμο εδώ και 131 χρόνια.

Η εργατική Πρωτομαγιά ορίστηκε σαν μέρα Διεθνούς Εργατικής γιορτής από το συνέδριο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς του Παρισιού το 1889. Είναι απεργία και μάλιστα αιματοβαμένη. Τα δίκαια αιτήματα των εργατών στο Σικάγο για 8 ώρες εργασίας/ 8 ώρες ύπνου/ 8 ώρες  ελεύθερες για μόρφωση οδήγησαν στην πρώτη διαδήλωση στο κέντρο της πόλης που πνίγηκε στο αίμα. Τα απεργιακά συλλαλητήρια και οι εργατικές καταλήψεις και οι απεργίες  προκαλούν πάντα τεράστιες κρίσεις στις κυβερνήσεις.

Εμείς, οι εργαζόμενες/οι της Διεύθυνσης Καθαριότητας του Δήμου Αθηναίων, που συμμετείχαμε στην πρωτοβουλία για την 8 Μάρτη και στο Αντιρατσιστικό και Αντιφασιστικό Συλλαλητήριο στις 16 Μάρτη τιμάμε την Πρωτομαγιά και συμμετέχουμε στην απεργιακή κινητοποίηση των συνδικάτων. Είμαστε αντίθετες/οι στις καπιταλιστικές πρακτικές και στα μνημόνια και θεωρούμε ότι είναι υποχρέωση όλων μας να απεργήσουμε μαζικά. Για να φανεί η δύναμη της εργατικής τάξης, από τα κάτω, ενάντια στις πολιτικές των μνημονιακών κυβερνήσεων, οι οποίες υπόσχονται οικονομική σταθεροποίηση και πλεονασματική πολιτική. Προχωράμε μαζικά να τα πάρουμε όλα πίσω με ΑΠΕΡΓΙΑ και όχι με γιορτή των λουλουδιών.

Η κρίση της ΓΣΕΕ ήταν το άλλο ζήτημα που απασχόλησε τη συνεδρίαση. Ενημερωτικά, μετά τις αποτυχημένες προσπάθειες για να γίνει το συνέδριο της ΓΣΕΕ σε Καλαμάτα και Ρόδο, υπήρξε μια κίνηση από 61 συνδικάτα που ελέγχουν οι ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ, έκαναν προσφυγή δικαστική, για να οριστεί διοίκηση της ΓΣΕΕ, εξαιρώντας το ΠΑΜΕ ως υπεύθυνο για το ότι δεν έγινε το συνέδριο. Το ΠΑΜΕ με τη σειρά του έκανε τη δική του προσφυγή με τα Εργατικά Κέντρα και τις Ομοσπονδίες που ελέγχει, ζητώντας να διοριστεί διοίκηση, εξαιρώντας από αυτή δύο πρόσωπα που συγκαταλέγονται σε μια λίστα 53 ατόμων που παρουσιάζονταν σαν αντιπρόσωποι στο συνέδριο της ΓΣΕΕ και οι οποίοι είτε έχουν εκλεγεί παράτυπα, είτε έχουν εργοδοτική ιδιότητα, καθώς και οι 3 επικεφαλής των παρατάξεων του προεδρείου (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΕΑΚ). Το δικαστήριο από την άλλη διόρισε στις 17/4 προσωρινά ίδια  διοίκηση με την προηγούμενη και αναμένεται πιθανότατα το ίδιο να αποφασίσει στην κύρια εκδίκαση στις 6/5. 

Το ποια είναι η γραφειοκρατική ηγεσία της ΓΣΕΕ είναι γνωστό. Οι ευθύνες της για τις παρατυπίες και νοθείες στη συγκρότηση των οργάνων είναι διαχρονικές, ακόμη βαρύτερη είναι η ευθύνη της για την αδράνειά της ή και την αρνητική στάση της σε κρίσιμες για εργαζόμενους και λαό καμπές τα τελευταία χρόνια. Έφτασε να προσπαθεί να στήσει την διαβόητη «κοινωνική συμμαχία» με εργοδοτικές οργανώσεις – που οι εργαζόμενοι βέβαια δεν «τσίμπησαν» και δεν περπάτησε. 

Εκφυλιστική

Αλλά και η στάση του ΠΑΜΕ είναι αντιφατική. Αποφάσισε αυτή τη στιγμή να κάνει μια πολυπροβεβλημένη δυναμική παρέμβαση – που δεν έκανε σε άλλα συνέδρια παρότι ίσχυαν τα ίδια ζητήματα. Μετά από τις παρεμβάσεις αυτές σε Καλαμάτα και Ρόδο που οδήγησαν στη ματαίωση του συνεδρίου, μπήκε σε μια διαπραγμάτευση για το ποιοι και πόσοι θα εξαιρεθούν από τη νέα διοίκηση – και θα αντικατασταθούν από άλλα πρόσωπα των ίδιων παρατάξεων - δεχόμενο τη λογική του διορισμού διοίκησης, μια απαράδεκτη εκφυλιστική εξέλιξη για το συνδικαλιστικό κίνημα. Αντιφατικό είναι άλλωστε και το γεγονός δεν έχουν την ίδια στάση σε όλα τα σωματεία, απέναντι σε εργοδοτικές παρατάξεις. Π.χ σε αυτό της ΙΝΤΡΑΚΟΜ έχουν συμφωνήσει με την φιλοεργοδοτική παράταξη για το σπάσιμο του σωματείου (βέβαια με διαφορετικό σκεπτικό). 

Είναι φανερό ότι η φετινή εκλογική συγκυρία καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και τη στάση του ΠΑΜΕ. Δεν είναι τυχαίο ότι ανακοίνωση του ΚΚΕ για το ματαιωμένο συνέδριο της Καλαμάτας καταλήγει ότι «Οι εργαζόμενοι βγάζουν τα συμπεράσματά τους, μπορούν και πρέπει να τους τιμωρήσουν στις επερχόμενες εκλογές», δείχνοντας τις προεκλογικές σκοπιμότητες που εξυπηρετεί η τακτική ΠΑΜΕ στη ΓΣΕΕ.

Στο Δ.Σ. του ΕΚΑ από τη μεριά μας σαν ΑΤΕ ΕΚΑ είπαμε ότι το πρόβλημα δεν θα λυθεί με διορισμούς ηγεσιών από τα δικαστήρια, αλλά με την κίνηση των εργαζομένων μέσα στους χώρους δουλειάς. Με γενικές συνελεύσεις να απαιτήσουν την εκκαθάριση των μητρώων για να μη βγαίνουν νόθοι αντιπρόσωποι και να γίνει εκ νέου κανονικά η διαδικασία εκλογής αντιπροσώπων και διενέργειας συνεδρίου. 

Και πάνω απ' όλα η ουσία βρίσκεται στο πως θα οργανωθούν οι αγώνες των εργαζόμενων που δουλεύουν μέσα σε σκληρές συνθήκες στον ιδιωτικό τομέα – η απεργία των ντελιβεράδων είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα – και μέσα από αυτούς τους αγώνες να εξασφαλίσουν ότι τα συνδικάτα θα λειτουργούν σαν όργανα διεκδίκησης των δικών τους συμφερόντων. Με οργάνωση, αλληλεγγύη και συντονισμό των αγώνων από τα κάτω κερδίζονται νίκες και ανοίγει ο δρόμος για να αποκατασταθεί η εργατική δημοκρατία κι η ανόθευτη εκπροσώπηση στα συνδικάτα.