5/12/18 - Συνέντευξη με τον Γιάννη Κούτρα: Θεσσαλονίκη «Η αντικαπιταλιστική αριστερά να είναι παρούσα στο νέο δημοτικό συμβούλιο»
Συνέντευξη με τον Γιάννη Κούτρα, αντιπρόεδρο της ΕΝΙΘ, μέλος ΔΣ Συλλόγου Εργαζόμενων Ιπποκράτειου Θεσσαλονίκης και υποψήφιο της Aνταρσίας στη Θεσσαλονίκη για την Ανατροπή το 2014.
 

Τι έχει σημάνει στη Θεσσαλονίκη η πολιτική των περικοπών και των δήμων επιχειρήσεων που ο Κλεισθένης έρχεται να παγιώσει; Υπάρχει εναλλακτική στον μονόδρομο της μεταμνημονιακής λιτότητας στους ΟΤΑ; 

Οι περικοπές στη χρηματοδότηση των Δήμων που έφτασαν το 60%, και ποτέ δεν αντιστράφηκαν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έγιναν θηλιά στο λαιμό των δημοτικών υπηρεσιών πανελλαδικά, με τις μαζικές απολύσεις συμβασιούχων και την ανακύκλωσή τους με ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Σε όλους τους δήμους μπήκαν στο πάγκο του χασάπη οι δαπάνες για συντήρηση και ανάπτυξη των κοινωνικών υπηρεσιών όπως παιδικών χαρών, των χώρων πρασίνου, της καθαριότητας, των παιδικών σταθμών και κάθε κοινωνικής υπηρεσίας. 

Ο δήμος Θεσσαλονίκης δεν αποτελεί εξαίρεση, ίσα-ίσα η δημοτική αρχή Μπουτάρη πρωτοστάτησε τόσο σε απόπειρες ιδιωτικοποίησης δημοτικών υπηρεσιών πχ της καθαριότητας, όσο και στη λειτουργία του δήμου-επιχείρηση πχ μετατρέποντας το κέντρο σε ιδιωτικό πάρκινγκ του δήμου και τη δημοτική αστυνομία σε εισπρακτικό μηχανισμό. Και συνολικότερα οι κάτοικοι της πόλης βιώσαμε τα αποτελέσματα της διάλυσης που φέρνουν τα μνημόνια και οι ιδιωτικοποιήσεις με τα προβλήματα υδροδότησης λόγω των περικοπών στην ΕΥΑΘ, με τη δήθεν «κρατικοποίηση» του ΟΑΣΘ που φέρνει συρρίκνωση των γραμμών και με το ξεπούλημα του λιμανιού. 

Η εναλλακτική σε αυτές τις επιθέσεις είναι καταρχήν οι αγώνες των εργαζόμενων. Όπως πέρυσι οι εργαζόμενοι στους δήμους με την απεργία διαρκείας κέρδισαν χιλιάδες μόνιμες προσλήψεις κρατώντας όρθια την λειτουργία των υπηρεσιών, έτσι και τώρα μπορούν σε συντονισμό με όλο το δημόσιο να κερδίσουν τη μάχη για μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, μόνιμες προσλήψεις και αύξηση των δαπανών για τις κοινωνικές υπηρεσίες. Απέναντι στις κραυγές των μνημονιακών ότι δεν υπάρχουν λεφτά απαντάμε καθαρά ότι η διαγραφή του χρέους, η κρατικοποίηση των τραπεζών και η φορολόγηση των επιχειρήσεων μπορεί να εξασφαλίσει όλα τα απαραίτητα κονδύλια για να ξηλώσουμε μια και καλή τα μνημόνια, τόσο κεντρικά όσο και στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Στη Θεσσαλονίκη, τέσσερα χρόνια τώρα έχουν δοθεί σκληρές μάχες: στις γειτονιές της και στους χώρους εργασίας, ενάντια στο φασισμό και το ρατσισμό, τον εθνικισμό, στην υπεράσπιση των δημόσιων χώρων και της δημόσιας περιουσίας, στους χώρους της εκπαίδευσης και της Υγείας. Τι έχει καταφέρει να κερδίσει το κίνημα και ποια πράγματα διεκδικεί, ποιος ο δικός μας ρόλος;

Είναι γεγονός ότι η εργατική τάξη και η νεολαία αυτής της πόλης δεν σταμάτησαν να αγωνίζονται όλα αυτά τα χρόνια. Οι απεργοί στο λιμάνι και την ΕΥΑΘ που κινητοποιήθηκαν ξανά και ξανά ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, οι εργαζόμενοι του ΟΑΣΘ που παρέλυσαν την πόλη για τα δεδουλευμένα και τις συλλογικές συμβάσεις τους, οι απεργοί των δήμων που έσπασαν το πάγωμα των προσλήψεων με την απεργία διαρκείας, οι εργαζόμενοι του Βοήθεια στο Σπίτι που παλεύουν για μόνιμη και σταθερή δουλειά, οι εκπαιδευτικοί που διεκδικούν μονιμοποίηση των αναπληρωτών, οι εργαζόμενοι της Euromedica που απέργησαν για τα δεδουλευμένα τους, οι εργαζόμενοι στο εμπόριο για την κυριακάτικη αργία και οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ3 που με τον ηρωικό αγώνα τους ξαναγύρισαν στη δουλειά, σημάδεψαν με τους αγώνες τους όλη την προηγούμενη τετραετία. 

Μαζί τους και οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία που δεν σταματήσαμε να αγωνιζόμαστε, από τα καραβάνια στη ΔΕΘ, τις απεργίες για μονιμοποίηση των συμβασιούχων και επικουρικών, μέχρι πρόσφατα τις κινητοποιήσεις ενάντια στο ξεπούλημα των νοσοκομείων (Ιπποκράτειο και Γεννηματάς) στο υπερταμείο των ακινήτων του δημοσίου. Με τον ίδιο τρόπο το φοιτητικό κίνημα της πόλης έδωσε όταν χρειάστηκε τις απαντήσεις στην προσπάθεια της δεξιάς και του Μπουτάρη να αμφισβητήσουν το άσυλο και να θέσουν το ζήτημα της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων. Οι αγωνιστές της αντικαπιταλιστικής αριστεράς ήταν στο κέντρο της οργάνωσης πολλών από αυτούς τους αγώνες και στήριξαν με συνέπεια την κάθε κινητοποίηση. 

Εξίσου σημαντικές όμως ήταν και οι αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές μάχες. Η μάχη ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης άνοιξε με την άφιξη του πρώτου κύματος προσφύγων στα Διαβατά. Η δράση των συντρόφων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της ΚΕΕΡΦΑ ήταν καταλυτική για να βρεθούν οι πρόσφυγες μαζί με το αντιρατσιστικό κίνημα στο δρόμο και με κινητοποιήσεις στο δημοτικό συμβούλιο και έξω από τα σχολεία, ενωτικά με την υπόλοιπη αριστερά και με τη συμμετοχή των συνδικάτων, να σπάσουμε τη ρατσιστική πολιτική των κλειστών συνόρων από κυβέρνηση και ΕΕ. Δώσαμε ανοιχτά τη μάχη ενάντια στο σεξισμό, συμμετέχοντας ενεργά και στηρίζοντας τα pride και κάθε κινητοποίηση του ΛΟΑΤΚΙ κινήματος.

Την ίδια στιγμή δώσαμε απάντηση σε μια σειρά από φασιστικές προκλήσεις. Μπαίνοντας ενιαιομετωπικά σε αυτήν την μάχη αποτρέψαμε, όποτε χρειάστηκε, με αντιφασιστικές συγκεντρώσεις τη ΧΑ να βγάλει τα τάγματα εφόδου στους δρόμους της Θεσσαλονίκης και πετύχαμε να εμποδίσουμε τη συμμετοχή φασιστικών ψηφοδελτίων σε εκλογές συλλόγων και σωματείων όπως ο Δικηγορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης.

Τον τελευταίο χρόνο η φασιστική απειλή ξεπροβάλει και πάλι στην πόλη με αφορμή το Μακεδονικό και την προσπάθεια κάθε λογής ακροδεξιών και εθνικιστών με τη στήριξη της ΝΔ να αναβιώσουν τα εθνικιστικά συλλαλητήρια των αρχών του ‘90. Η πραγματικότητα είναι ότι δεν τα έχουν καταφέρει, η πλειοψηφία της πόλης κουβαλάει τις εμπειρίες των αγώνων και δεν τσιμπάει στον εθνικισμό, και αυτό φάνηκε και στην έλλειψη μαζικότητας των συλλαλητηρίων και στην αποτυχία των καταλήψεων για το Μακεδονικό και στην κατακραυγή για την φασιστική επίθεση στον Μπουτάρη. Η ξεκάθαρη θέση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς για το ζήτημα έπαιξε ρόλο σε αυτή την εξέλιξη και στο επόμενο διάστημα αλλά και προεκλογικά η πάλη ενάντια στον εθνικισμό και τους φασίστες θα είναι ψηλά στην ατζέντα.

Μπορεί και πώς πρέπει να κινηθεί η αντικαπιταλιστική αριστερά στις εκλογές που έρχονται; Πώς μπορεί η φθορά του ΣΥΡΙΖΑ να μην πάει προς τα δεξιά αλλά προς στα αριστερά, στην αντικαπιταλιστική εναλλακτική;

Οι αγώνες των εργατών και της νεολαίας είναι η καλύτερη εγγύηση ότι η φθορά του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πάει δεξιά αλλά προς τα αριστερά. Όλες οι μάχες που αναφέρθηκαν παραπάνω και οι επιμέρους νίκες δίνουν την αυτοπεποίθηση σε έναν κόσμο να συνεχίσει τους αγώνες μέχρι να ξηλωθούν τα μνημόνια από τα κάτω, μετατρέποντας την απογοήτευση από τη συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ σε δράση. Αυτό είναι που εμποδίζει προς το παρόν την άρχουσα τάξη να πισωγυρίσει τη ριζοσπαστικοποίηση του κόσμου και να στρέψει τον κόσμο προς τα δεξιά. 

Η αποφασιστική και τολμηρή παρέμβαση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στις εκλογές που έρχονται, μπορεί να συσπειρώσει και να εμπνεύσει χιλιάδες εργαζόμενους και νεολαίους που δεν εμπιστεύονται τον ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα βλέπουν ως απειλή την επιστροφή της δεξιάς και την άνοδο της ακροδεξιάς. Οι προσεχεις εκλογές είναι μια ευκαιρία για την αντικαπιταλιστική αριστερά και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να βγουν πιο δυνατές, με μεγαλύτερα ποσοστά, περισσότερα σχήματα και πιο πολλούς εκλεγμένους δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους.

Ειδικά στο δήμο Θεσσαλονίκης, το τέλος της εποχής Μπουτάρη ανοίγει μία μεγάλη συζήτηση. Θα ξαναγυρίσει η πόλη στο δεξιό κατεστημένο του Παπαγεωργόπουλου με την ακροδεξιά του Άνθιμου ενισχυμένη ή τον τόνο θα τον δώσει η Θεσσαλονίκη των κινημάτων και της αντίστασης; Η παρέμβαση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά για χιλιάδες κόσμου που ψάχνει αριστερή εναλλακτική και καθαρές απαντήσεις απέναντι στη δεξιά προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ. 

Η Ανταρσία στη Θεσσαλονίκη για την Ανατροπή είχε δώσει με επιτυχία τη μάχη των δημοτικών εκλογών του 2014, παίρνοντας ποσοστό 2,12%, αλλά για ελάχιστες ψήφους (και βέβαια επειδή δεν ίσχυε η απλή αναλογική) δεν κατάφερε να εκλέξει δημοτικό σύμβουλο. Οι σύντροφοι του σχήματος συνεχίσαμε να βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή των αγώνων όλο το προηγούμενο διάστημα και με αυτή την εμπειρία ετοιμαζόμαστε να ξαναδώσουμε τη μάχη των δημοτικών εκλογών, με στόχο αυτή τη φορά η αντικαπιταλιστική αριστερά να είναι παρούσα στο νέο δημοτικό συμβούλιο.

Ο Γ. Κούτρας μίλησε στον Γιώργο Πίττα